نگاهی به استراتژی های خروج

مدیریت پول یکی از مهم‌ترین (و قابل‌درک‌ترین) جنبه‌های معامله‌گری در بازار سرمایه است. برای مثال بسیاری از معامله گران بدون داشتن استراتژی خروج وارد موقعیت‌های معاملاتی می‌شوند و اغلب به سود پیش از موعد و یا بدتر از آن دچار ضرر جبران‌ناپذیر می‌شوند. معامله گران باید درک کنند چه نقاط خروجی در دسترسشان است و سعی کنند جهت کاهش ضرر و قفل‌کردن سود، یک استراتژی مناسب خروج تدوین کنند. (همچنین بخوانید؛ چگونه مانند یک سرمایه‌گذار صحبت کنیم؟)

چگونه از معامله خارج شویم؟

فقط دو راه برای خارج شدن از موقعیت معاملاتی در بازارهای مالی وجود دارد؛ ۱-کسب سود ۲- از دست دادن سود. زمانی که از استراتژی خروج صحبت می‌شود، ما از دستورات Take Profit و Stop Loss استفاده می‌کنیم، این دستورات نوعی از استراتژی‌های خروج هستند. و در بازار سرمایه معمول است که این دو دستور را با عنوان “T/P” و “S/L” بکار می‌برند. (مطالعه مقاله”آشنایی با عجیب‌ترین اصطلاحات سرمایه‌گذاری” می تواند برای شما جذاب باشد).

دستور Stop-Loss (S/L)

شما می‌توانید توسط کارگزار خود این دستور را در موقعیت‌های معاملاتی لحاظ کنید تا زمانی که قیمت به آن نقطه رسید، دارایی شما به‌صورت خودکار در بازار فروخته شود. هنگامی‌که بازار به نقطه S/L برسد به‌طور خودکار این نقطه به سفارش بازار تبدیل می‌شود. اگر نوسانات بازار زیاد باشد این دستور می‌تواند در کاهش زیان‌های شما کارا باشد. (همچنین بخوانید؛ از تعیین حد ضرر اطمینان حاصل کنید).

قوانین متعددی وجود دارد که می‌تواند بر دستور stop-loss اعمال شود:

• S/L همیشه بالاتر از قیمت درخواست فعلی در خرید (سفارش بازار) و یا کمتر از قیمت پیشنهاد فعلی درفروش است.
• زمانی که بازار به S/L برسد، آنگاه S/L به سفارش بازار تبدیل می‌شود.

سه نوع دستور S/L وجود دارد:

• خوب تا زمان لغو، معتبر تا زمان لغو یا Good ’till canceled (GTC): این سفارش در زمان تعیین‌شده بر اساس تقویم و یا به‌صورت دستی اجرایی می‌شود.
• سفارش روز: S/L پس از یک روز معاملاتی منقضی می‌شود.
• Trailing stop: این S/L در فاصله‌ای معین از قیمت بازار است، اما هرگز به سمت پایین حرکت نمی‌کند.

دستور Take-Profit (T/P)

این دستور همانند S/L عمل می‌کند با این تفاوت که معامله‌گر حداکثر سود خود را با اعمال آن مشخص می‌کند و زمانی که قیمت فروش بازار به آن برسد به سفارش بازار تبدیل خواهد شد. بااین‌حال، T/P دو تفاوت عمده با S/L دارد:

• Trailing stop ندارد (چراکه در این حالت قادر به کسب درآمد نخواهید بود).
• نقطه خروج باید بالاتر از قیمت فعلی بازار باشد.

توسعه استراتژی خروج

سه نکته اساسی در توسعه استراتژی خروج وجود دارد که باید حتماً در نظر بگیریم.

۱– چه مدت می‌خواهم در معامله باقی بمانم؟

پاسخ این سؤال در سبک معامله‌گری شما نهفته است. اگر بیش از یک ماه در موقعیت معاملاتی خود قرارگرفته‌اید، باید روی موارد ذیل تمرکز کنید:

• تعیین Trailing stop سود شما را محدود می‌کند تا احتمال کاهش سود در موقعیت‌های پر ریسک را کاهش دهد.
• تعیین اهداف سود بلندمدت.
• T/P در بلندمدت باعث کاهش تأثیر نوسانات و افزایش نقدینگی شما می‌شود.
• نوسانات شدید بازار در بلندمدت بر معاملات شما تأثیر زیادی نخواهد گذاشت.
• تدوین استراتژی‌های خروج بر اساس عوامل بنیادین، نقطه خروج را بافاصله زیادی از تاریخ روز تعیین می‌کند.

اما اگر در کوتاه‌مدت معامله می‌کنید، بهتر است عوامل زیر را مدنظر داشته باشید:

• تعیین نقاط خروج نزدیک به نقاط خرید باعث کسب بازده در زمان کوتاه‌تر می‌شود، این نقاط را می‌توانید با سطوح pivot، سطوح فیبوناچی یا گان، نقاط شکست خطوط روند و سایر نقاط تکنیکال شناسایی کنید. (همچنین بخوانید؛ فیبوناچی-ریتریسمنت چیست؟)
• نقاط S/L را نزدیک تعیین کنید، این کار باعث می‌شود زیاد در یک موقعیت معاملاتی قرار نگیرید.
• توصیه می‌شود استراتژی‌های خروج را بر اساس عوامل تکنیکال تعیین کنید. (بیشتر بخوانید؛ آموزش تحلیل تکنیکال).

۲– چقدر می‌خواهم ریسک کنم؟

ریسک یک پارامتر مهم در سرمایه‌گذاری است. زمانی که سطح ریسک را تعیین می‌کنید، مشخص می‌کنید که چقدر سرمایه می‌توانید از دست بدهید. این کار، طول دوره معامله و نوع S/L شما را تعیین می‌کند. کسانی که مایل به ریسک کمتر هستند، S/L بیشتر و نزدیک‌تری تنظیمی می‌کنند، در مقابل افراد ریسک‌پذیر اجازه می‌دهند قیمت روند خودش را طی کند.

یکی دیگر از کارهای مهم این است که S/L را طوری تنظیم کنید که شامل نوسانات طبیعی بازار نشود، این کار را می‌توان به چندین روش انجام داد.

شاخص بتا می‌تواند یک دید خوب در مورد میزان رابطه نوسانات سهام با کل بازار به شما بدهد. اگر مقدار بتا بین صفر و دو بود، بهتر است که S/L را ۱۰ تا ۲۰ درصد کمتر از قیمت خرید سهام در نظر بگیرید. اما اگر بتای سهام نزدیک به سه بود، بهتر است توسط یک شاخص مورد اعتماد S/L خود را تعیین کنید، برای این کار می‌توانید از اندیکاتور میانگین متحرک با پنجره زمانی ۵۲ بر روی پایین‌ترین قیمت استفاده کنید.

۳– از چه نقطه‌ای بیرون برم؟

آیا حاضرید یک T/P تعریف کنید آن‌هم زمانی که روند سهام شما همچنان صعودی است؟ بسیاری از افراد در این حالت به دارایی خود وابسته می‌شوند و در طمعِ کسب سود بیشتر، سهام را نگه می‌دارند و درنهایت به نقطه‌ای می‌رسند که باید آن را با ضرر بفروشند. در مقابل، هستند کسانی هم که درروند صعودی مضطرب می‌شوند و سهام خود را بسیار زودتر می‌فروشند. هر دو این شرایط می‌تواند منجر به افزایش زیان یا کاهش سود بالقوه شود. تنظیم یک نقطه خروج مشخص در معاملات، احساسات را از بازی خارج می‌کند.

نقطه خروج در یک سطح بحرانی باید تعیین شود. برای سرمایه‌گذاران بلندمدت، این نقطه در زمان‌های پایان دوره مالی شرکت‌ها است و یا زمانی که شرکت قصد دارد اهداف آتی خود را اعلام کند. برای سرمایه‌گذاران کوتاه‌مدت اما، این نقاط بر اساس ابزارهای تکنیکال مشخص می‌شود، مانند سطوح فیبوناچی، سطوح پیوت و دیگر ابزارهای تکنیکال.

جمع‌بندی

استراتژی‌های خروج و سایر تکنیک‌های مدیریت پول می‌تواند معاملات شما را با حذف احساسات و کاهش خطر توسعه دهد. قبل از واردشدن به موقعیت معاملاتی، سه سؤال فوق را از خود بپرسید و حد ضرر و سود خود را هوشمندانه تعیین کنید.

منبع: گروه مشاوران مالی سامان