پرتفوی

پرتفوی، یا پرتفولیو چیست؟

پرتفوی گروهی از دارایی‌های مالی مانند سهام، اوراق قرضه، کالاهای اساسی، ارز، پول نقد، سهم صندوق‌های مشارکتی و صندوق‌های قابل معامله و حتی ارزهای دیجیتال است. پرتفوی یا سبد سرمایه‌گذاری همچنین می‌تواند از اوراق غیرقابل خریدوفروش، مسکن، ماشین، کلکسیون‌های هنری و سرمایه‌گذاری‌های شخصی تشکیل‌شده باشد. پرتفوی‌ها به‌طور مستقیم توسط سرمایه‌گذاران اداره و یا توسط مهندسان مالی و متخصصان پول مدیریت می‌شوند. سرمایه‌گذاران باید با توجه به دامنه تحمل ریسک، اهداف سرمایه‌گذاری و اهداف مالی خود اقدام به ساخت پرتفوی کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند از چندین سهام مختلف در یک سبد استفاده کنند. همه این‌ها به نظر سرمایه‌گذار بستگی دارد.

همچنین دانلود کنید؛ پایش عملکرد سرمایه گذاری سهام – اکسل

ساختار سبد سرمایه‌گذاری

سبد سرمایه‌گذاری می‌تواند به‌صورت یک پای سیب در نظر گرفته شود که به اندازه‌های مختلف و متفاوت تقسیم‌شده است، به‌طوری‌که هر قطعه بیانگر انواع کلاس دارایی و سرمایه‌گذاری با توجه به ریسک و بازده مورد انتظار سرمایه‌گذار است. انواع اوراق مالی می‌توانند برای ساخت یک سبد سرمایه‌گذاری استفاده شوند، اما سهام، اوراق مشارکت و پول نقد به‌عنوان بدنه اصلی سبدهای سرمایه‌گذاری در نظر گرفته می‌شوند. (همچنین بخوانید؛ چطور سبد سرمایه‌گذاری را فراتر از سهام ببریم؟) سایر کلاس‌های دارایی بالقوه شامل املاک، مستغلات، طلا و ارز هست.

تأثیر آستانه تحمل ریسک بر تخصیص دارایی‌ها در سبد

درحالی که یک مشاور مالی می تواند یک سبد سرمایه‌گذاری برای افراد معمولی طراحی کند، آستانه ریسک باید یک تأثیر قابل‌توجه بر ظاهر تخصیص دارایی‌ها داشته باشد.

به‌عنوان‌مثال یک سرمایه‌گذار محافظه‌کار ممکن است یک پرتفوی با مقدار زیادی سهام محافظه کارانه ، صندوق‌های شاخص بازار، اوراق مشارکت و مقداری نقدینگی ایجاد کند. (همچنین بخوانید؛ رسیدن به بهینه‌ترین حالت تخصیص دارایی‌ها). در مقابل یک سرمایه‌گذار ریسک‌پذیر ممکن است مقدار کمی از اوراق محافظه کارانه در سبد خود قرار دهد و به دنبال سرمایه‌گذاری در املاک، اوراق با سود بالا اما نوسان بالاتر و فرصت‌های سرمایه‌گذاری بین‌المللی برای ساخت پرتفوی خود برود. به‌طورکلی سرمایه‌گذاران باید ریسک قرار گرفتن در معرض نوسانات کلاس دارایی‌های مختلف را به حداقل برسانند.

تأثیر افق زمانی بر تخصیص دارایی‌ها در سبد

درست مانند آستانه ریسک، سرمایه‌گذاران باید مدت‌زمان سرمایه‌گذاری در پرتفوی را قبل از شروع طراحی و ساخت پرتفوی در نظر بگیرند. سرمایه‌گذار باید به دنبال تخصیص دارایی‌های محافظه‌کارانه یا ریسک‌پذیر با توجه به افق زمانی برود تا اصول اولیه طراحی سبد سرمایه‌گذاری را رعایت کرده باشد.

به‌عنوان‌مثال سرمایه‌گذاری که زودتر از موعد برای بازنشستگی‌اش برنامه‌ریزی می‌کنند ممکن است تا ۵ سال آینده محل کار خود را ترک کند. با توجه به سطح مطلوبیت سرمایه‌گذار در سهام و سایر اوراق پر ریسک، ممکن است سرمایه‌گذار بخش عظیمی از سبد خود را در دارایی‌های محافظه‌کارانه‌تر مانند اوراق مشارکت و پول نقد سرمایه‌گذاری کند تا بتواند از سرمایه‌گذاری‌های دیگرش محافظت کند. برعکس، فردی که به‌تازگی جذب بازار کارشده است ممکن است بخواهد کل سبد خود را به سهام اختصاص دهد چراکه دارای افق زمانی بلندتر است و می‌تواند نوسانات کوتاه‌مدت را پشت سر بگذارد.

در هنگام ساخت سبد سرمایه‌گذاری، هردو فاکتور ریسک و افق زمانی باید لحاظ شوند. (همچنین بخوانید؛ سؤالاتی که زمان ساخت پرتفوی باید بپرسید)

منبع: گروه مشاوران مالی سامان