بزرگترین ریسکهای پیش روی سرمایهگذاران بینالمللی
سرمایهگذاری در بازارهای بینالمللی اغلب به معاملهگرانی که به دنبال افزایش بازده و تنوع سبد سرمایهگذاری هستند پیشنهاد میشود. مزایای ایجاد تنوع از طریق اضافه کردن داراییهایی با همبستگی پایین و منفی ایجاد میشود که بهمنظور کاهش ریسک کلی پرتفوی توصیه میشود. بااینحال، اگرچه مزایای سرمایهگذاری در بازارهای بینالمللی موردقبول بسیاری است اما بسیاری از افراد هنوز هم در مورد سرمایهگذاری بینالمللی تردید دارند.
در این مقاله ما به دلایل این امر و نگرانیهای سرمایهگذاران در این خصوص میپردازیم تا بتوانند تصمیمات هوشمندانهتری در خصوص سرمایهگذاری بینالمللی بگیرند.
اینها بزرگترین ریسکهایی هستند که سرمایهگذاران بینالمللی با آن روبهروی میشوند:
-
هزینههای بالا تراکنش
احتمالاً بزرگترین مانع سرمایهگذاری در بازارهای بینالمللی هزینههای معامله است. گرچه ما در جهانی کاملاً متصل و وابسته به هم زندگی میکنیم اما هزینههای معاملاتی با توجه به بازارها و ابزارهای مالی میتواند متفاوت باشد. کمیسیونهای کارگزاری تقریباً همیشه در بازارهای بینالمللی بالاتر از نرخ داخلی هستند.
علاوه بر کمیسیون کارگزاریها هزینههای دیگری هم با توجه به نوع خدمات ارائهشده دریافت میشود که میتواند شامل هزینههای تمبر، مالیات و خدمات انجام مبادله باشد.
دیگر هزینهها شامل استخدام تحلیلگران و محققان آشنا با بازار است که به تحلیل صورتهای مالی خارجی و بازارهای مالی همچنین جمعآوری و تحلیل سایر دادههای مالی آشنا هستند.
-
نوسانات نرخ ارز
نگرانی بعدی سرمایهگذاران جزء در حوزه بازارهای بینالمللی، نوسانات نرخ ارز است. زمانی که سرمایهگذاران بهطور مستقیم در بازارهای خارجی سرمایهگذاری میکنند، باید دلار آمریکا را به سایر ارزها (ارز کشور میزبان) تبدیل کنند. این تبدیل ارز در بازار مبادلات ارزی بینالمللی جهت خرید سهام خارجی انجام میشود. اگر سهام خریداریشده پس از یک سال نگهداری، فروخته شود باید مجدداً مبلغ حاصل از فروش به ارز مبدأ دلار تبدیل شود. عدم اطمینان از نرخ آتی تبدیل ارزها موجب نگرانی سرمایهگذاران میشود. همچنین، ازآنجاییکه بخش قابلتوجهی از بازده سهام خارجی تحت تأثیر بازده ارز قرار میگیرد، سرمایهگذاران در سطح بینالمللی باید به دنبال مدیریت این ریسک باشند.
راهحل کاهش این ریسک، همانطور که بسیاری از مشاوران مالی توصیه میکنند پوشش ریسک نوسانات ارز است. بااینحال بسیاری از سرمایهگذاران نمیدانند چطور ریسک را پوشش دهند و یا از کدام ابزارهای مالی جهت پوشش ریسک بهره ببرند. ابزارهایی مانند قرارداد آتی ارز، options و forwards وجود دارند که میتوانند ریسک را پوشش دهند. اما این ابزارها معمولاً برای سرمایهگذاران بسیار پیچیده هستند. ابزار جایگزین با پیچیدگی کمتر استفاده از ETF مبتنی بر ارز است که از قابلیت نقد شوندگی بالا، دسترسی سریع و سادگی در استفاده برخوردار است. (همچنین بخوانید؛ تأثیر ارز خارجی).
-
ریسک نقدینگی
ریسک ذاتی دیگر در بازارهای خارجی، بهویژه در بازارهای نوظهور، ریسک نقدینگی است. ریسک نقدینگی به معنای عدم فروش سریع سهام در زمان ارسال سفارش فروش است. در بحث قبلی در مورد ریسک ارز، شرح دادیم که چگونه میتوان ریسکهای ارز را کاهش داد، هرچند بهطورمعمول هیچ راهی برای سرمایهگذار معمولی جهت محافظت از خود در برابر ریسک نقدینگی وجود ندارد. بنابراین سرمایهگذاران باید در خصوص سهام خریداریشده مطالعات کافی را انجام دهد و در زمان مناسب سفارش فروش را ارسال کند.
علاوه بر این، برخی از روشهای رایج جهت ارزیابی نقدینگی دارایی قبل از خرید وجود دارد. یکی از سادهترین روشها پایش عرضه و تقاضا و اختلاف این دو در طول زمان است. داراییهای نقد دارای طیف وسیعی از عرضه و تقاضا و spread هستند. هرچه حجم خرید و spread افزایش یابد، نقدینگی دارایی بیشتر میشود. تمام این اقدامات می تواند یک دید مناسب از میزان نقدینگی دارایی به شما بدهد.
جمعبندی
سرمایهگذاری در بازار سهام بینالمللی یک راهکار مناسب جهت تنوع بخشیدن به سبد سهام و افزایش بازده بالقوه است. بااینحال سرمایهگذاری در این بازارهای تواند با چالشهایی هم همراه باشد. با درک این چالشها و رویکردهای مقابله با آنها، سرمایهگذاران میتوانند خود را در مقابل آنها بیمه کنند.
توجه داشته باشید که سرمایهگذاری در بازارهای بینالمللی با ریسکهای بیشتری روبهرو است اما درک سه مورد فوق میتواند به افزایش بازده شما کمک شایانی کند.
منبع: گروه مشاوران مالی سامان