چند مثال از روش های مدیریت ریسک

ریسک کسب کار در انواع ملموس و ناملموس طی چرخه عمر کسب‌وکار رخ می‌دهد. بعضی از ریسک‌ها در طول دوره معمول عملیات شرکت رخ می‌دهند، درحالی‌که دیگر ریسک‌ها به دلیل شرایط فوق‌العاده‌ای هستند که به‌راحتی شناسایی نمی‌شوند. صرف‌نظر از مدل کسب‌وکار شرکت، صنعت یا سطح درآمد، ریسک تجاری باید به‌عنوان یک جنبه استراتژیک از برنامه‌ریزی کسب‌وکار شناخته شود. هنگامی‌که ریسک‌ها شناسایی می‌شوند، شرکت‌ها اقدامات لازم را برای مدیریت آنها جهت محافظت از دارایی‌های تجاری خود را انجام می‌دهند.

شایع‌ترین انواع تکنیک‌های مدیریت ریسک عبارت‌اند از اجتناب، کاهش، انتقال و پذیرش.

اجتناب از ریسک

ساده‌ترین راه یک کسب‌وکار برای مدیریت از ریسک شناسایی‌شده این است که از ریسک شناسایی‌شده به‌طورکلی اجتناب کند. معمول‌ترین حالت اجتناب زمانی رخ می‌دهد که شرکت از فعالیت‌هایی که ریسک را تولید می‌کنند و یا باعث توسعه ریسک می‌شوند اجتناب کند و آن‌ها را انجام ندهد. به‌عنوان‌مثال یک کسب‌وکار می‌تواند از خرید مکانی برای توسعه خرده‌فروشی به دلیل اجتناب از ریسک منصرف شود، چراکه خرید ساختمان ریسک افزایش هزینه‌ها را می‌تواند در برداشته باشد به‌طوری‌که شرکت از پوشش هزینه‌های اولیه بازمی‌ماند.

به همین ترتیب، یک عمل بیمارستانی یا پزشکی ممکن است از انجام معاینات خاصی که باعث بالا رفتن ریسک سلامتی بیمار می‌شود، پرهیز کند و رفاه بیمار را ارجحیت دهد. گرچه اجتناب از ریسک یک روش ساده برای مدیریت تهدیدات بالقوه برای یک کسب‌وکار است، اما این استراتژی منجر به کاهش درآمد شرکت و کسب‌وکار می‌شود.

کاهش ریسک

بنگاه‌های تجاری همچنین می‌توانند از طریق کاهش ریسک اقدام به مدیریت آن کنند. کاهش ریسک کسب‌وکار به معنای کاهش هرگونه پیامد منفی یا تأثیر ریسک‌های مشخص و شناخته‌شده است و اغلب زمانی که ریسک اجتناب‌ناپذیر باشد، استفاده می‌شود. به‌عنوان‌مثال خودروسازی ممکن است به دلیل تحقیقاتی که انجام نداده و نتایج آنها که حاکی از هزینه بسیار زیاد فراخوانی محصولاتش است از فراخوانی برخی مدل‌ها منصرف شود. در این حالت ممکن است جهت کاهش هزینه‌های فراخوان (کاهش ریسک)، هزینه تعمیر و بهبود خودروها را به خریدارن پرداخت کند.

به همین ترتیب شرکت‌های نرم‌افزاری ایرادات محصولات خود را با بروز رسانی در فواصل مشخص و موردی برطرف می‌کنند و ریسک فراخوانی و هزینه‌های مربوط به آن را کاهش می‌دهند. ریسک از بین رفتن سرمایه هم می‌تواند از همین طریق کاهش یابد اما میزان ریسک همچنان به قوت خود باقی می‌ماند.

انتقال ریسک

در برخی از موارد سازمان تصمیم می‌گیرد ریسک را از شرکت انتقال دهد و خارج کند. انتقال ریسک معمولاً با پرداخت حق بیمه به شرکت‌های بیمه‌کننده جهت پوشش تأثیرات مالی و سرمایه‌ای ریسک صورت می‌گیرد. برای مثال، بیمه اموال در زمان خراب شدن ساختمانِ شرکت هزینه از بین رفتن دارایی‌های شرکت را پوشش می‌دهد. به‌طور مشابه مشاوران مالی می‌توانند اشتباهاتشان را از مشتریانشان بخرند که مشتری شمال زیان مادی نشود و ریسک مشتری انتقال یابد.

پذیرش ریسک

مدیریت ریسک همچنین می‌تواند از طریق پذیرش آن انجام شود. شرکت‌ها معمولاً سطح مشخصی از ریسک را در زمان توسعه پروژه‌ها قبول می‌کنند اگر بازده سرمایه‌گذاری و توسعه پروژه هزینه ریسک مربوطه را پوشش دهد. به‌عنوان‌مثال، شرکت‌های داروسازی اغلب در هنگام ایجاد یک داروی جدید از پذیرش ریسک استفاده می‌کنند. هزینه تحقیق و توسعه داروی جدید توسط فروش دارو در زمان عرضه به بازار پوشش داده می‌شود بنابراین با پذیرش ریسک اقدام به تولید داروهای جدید می‌کنند.

منبع: گروه مشاوران مالی سامان